Y
eşil mercimek, nam-ı diğer karaşimşek, çocukluğumda hep küçümsenen, fakir veya asker yemeği, yatılı okul yemeği olarak bilinen bir bakliyattı. Annem kıymalısını yapar, çorbasında ise, sirke ve sarmısağını ihmal etmezdi. Sirke ve sarmısak ikilisini nereye döksen yedirir zaten, ama annemin yaptığı yeşil mercimek yemeğini başka yerde yiyemedim. Bu yaşıma geldim, evde de yapmadım. Bkz. ilk satırlar.
Yeşil mercimek salatası ise, annemin hiç yapmadığı, aklına bile gelmeyen, duysa da meşhur “değişik” veya “biz bilmeyiz öyle şeyler” dedirtecek bir çeşni oldu. Ama bir arkadaşımda yedikten sonra, benim yapılmalı-yazılmalı listeme girdi.
Tarifi uzun zamandır bekleyen arkadaşlar var. Onları daha fazla bekletmeden başlayalım:
