Bir glütensiz modasıdır gidiyor. Eskiden çevremizde nadiren duyduğumuz çölyak hastalarının derdiydi glütensiz beslenmek, ve evet çok zorlanırlardı. Ancak şimdi, tohumların değişmesi, pişirmek tekniklerinin veya katkı maddelerinin bozulması, bünyelerin değişmesi neticesinde bütün toplumda birden glüten alerjisi baş gösterdi. Bunun ne kadarı gerçekten glüteni tamamen kesme gerektiriyor tartışılır, birazı da moda, etki-tepki meselesi sanki. Kabul etmem lazım, ara ara glütensiz beslenmek de iyi oluyor. Vücut dinleniyor.
Uzun uzun glüteni anlatmayacağım. Bu konuda uzmanlığım yok. Ama bu mısırunlu muffinler acayip oldu. Onu anlatacağım.
Mısırunu ile ilk tanışmam, balık lokantalarındaki mısır ekmekleri ile oldu. Hele bir de pofuduk, olanlardansa, taze taze, sıcacık, bir tepsi yiyebileceğimi keşfettim. (Evet, kazanla aşureden sonra, tepsiyle mısır ekmeğini de gömerim. Ay ne ayıp!!! Valide sultanın kızına yakışıyor mu?) 🙂 Daha sonrasında Karadeniz turunda mıhlama, sonra İtalya’da polenta, vs vs… Mısırunu severim yani.
Geçenlerde bir arkadaşın yaşgünü için tuzlu birşeyler yapayım derken, bkz ilk paragraf glütensiz birşeyler olsun diye planlarken, aklıma mısırunu geldi. Mısır ekmeği tadında, ama malzemeli olsun, çay sofrasına yakışsın dedim. Glütensiz olduğu için poğaça yapmak riskli geldi, o zaman kalıplarda pişiririm, kekçik olur dedim. Çok da iyi demişim!
Buyurun tarife….
Devamı için tık / Press to read more
Bu tarifi 3 defa yaptım. İlkinde rende kaşar kullandım. Fırından çıkınca ılık ılık enfesti, ama soğuyunca, erimiş kaşarlar sertleşince esprisi gitti. Daha sonra keçi peyniri kullandım. Biraz fazla güçlü geldi tadı. Hani ben seviyorum tamam ama, herkes o kadar aromalı sevmeyebilir. Son denememde ise “süzme beyaz” dedikleri peynirden kullandım. Bu beyaz peynirden daha keskin ama daha kıvamlı bir peynir. Soğuduğu zaman yumuşaklığını kaybetmiyor, tadı beyaz peynirden daha belirgin.