Çarşıda pazarda, markette, bakkalda, mercimek deyince iki çeşidini alırDIK genelde. Çoğunlukla kırmızı mercimek, ve artık salatalara da kullandığımız yeşil mercimek nam-ı diğer, kara şimşek.
Valide sultan, kırmızı mercimekten süzme veya sebzeli çorba yapar, ezogelin çorbanın uzağından geçerdi. Yeşil mercimek, nadiren süzme yapılır, genelde üzerine sarımsaklı, sirkeli sosuyla ana yemek olurdu. Zaman geçti, bizler büyüdük, farklı mutfaklara merak sardık, sardım, her ikisini de alternatif yemeklerde kullandım. Önce bir arkadaşımda yediğim yeşil mercimeğin kesme erişteli ekşili çorbasını sevdim. Sonra komşumun yaptığı bol taze soğanlı, bol maydanozlu kırmızı mercimeğin köftesine aşık oldum. Derken yeşil mercimeğin illa geceden ıslatılmayacağını görünce, salatalara kullanmaya başladım. Tahmin edersiniz, valide sultan her ikisine de zarif bir burun kıvırmayla uzak duruyor. Çok ısrar edersek, çatalının ucuyla deneyip, “değişik olmuş” veya “Biz bilmeyiz böyle yemekler” diyor.
Derken…. Sarı mercimek aklıma girdi bu sonbaharda. Yani bu kadar mutfağa meraklıyım, neden sarısıyla şimdiye kadar haşır neşir olmamışım o da ayrı bir enteresan durum. Valide sultana sorduğumda, işte o da kırmızısı gibi, çorbası yapılır demişti, benim merakımı köreltmişti. Oysa, kırmızı mercimekten sadece rengi farklı olamaz ya? Mutlaka başka bir şeyler olmalı.
Çorbasını yapmak için fazlaca haşlayıp suyunu iyice çektirdim geçenlerde. Tencereyi ucundan kurtardım. Dibi yanmadan, ama bir püre ile bitti çorba maceram. Tadına bakınca da, oynamaya başladım. Son geldiğim nokta, humusun ikizi oldu. Lakin, ve fekat, meğer benden önce keşfetmişler. Ben tekerleği baştan keşfetmişim. Olsun, olsun… Bu da benim usul olsun!
Ta daaaa.. Karşınızda SARI MERCİMEK HUMUSU! Rakı sofralarınız için güzel bir meze.
Ben tahinli yaptım. Gaziantep’ten gelen enfes bir taze sıkım tahinim var. Hararetle tavsiye ederim, Özgüler Gıda‘dan alıyorum, aynı gün sıkıp kargoya veriyorlar. Yağı ayrılmamış, kadife gibi yumuşacık geliyor tahinim. Bir de helvaları var, anlatılmaz, kıtırdatılır! Neyse konumuz humus, tahinsiz olmaz. Yani damak tadına saygı duymak lazım tabii, tahin istemem derseniz, güzel bir sızma ile de olur… Ancak, enteresandır, nohut humusu gibi limon sevmedi bu tarif… Limonsuz çok daha güzel oldu.
Tarife geçelim mi?
Mercimek Humusu
Malzemeler
- 1 bardak sarı mercimek
- 1 adet patates
- 2 çorba kaşığı tahin şart değil, sadece zeytinyağı ile de olur
- 1 çay kaşığı kimyon
- 1 çay bardağı zeytinyağı
- 2 diş sarımsak
- 2 kocaman soğan
- soğanları karamelize etmek için zeytinyağı
- tuz
tarif-name
- Sarı mercimeği güzelce yıkayın, soyulmuş ve küp küp kesilmiş patates ile tencereye alın. Üzerine 1 parmak geçecek kadar su ekleyin. Azıcık tuz ile tatlandırın. Kaynamaya bırakın. Suyunu çekip de pişmediyse, kaynar su ilave ederek iyice yumuşamasını sağlayın. Ama suyu az az ekleyin ki çorba olmasın 🙂
- Bu arada soğanları ay ay doğrayın, ve zeytinyağında öldürün. Kapağını kapatın, buharda iyice terleyip yumuşasın. Sonra kapağını açın ve o güzelim altın rengini alana kadar orta ateşte karamelize edin. Az tuz, az şeker ekleyin. Gözünüz mercimek tenceresinde olsun.
- Mercimekler pişince, patates zaten yumoş oldu, tencerede tercihan su kalmamış olması lazım. Ama kaldıysa, o zaman, mercimeği delikli bir süzgeçle bir karıştırma kabına alın, veya hafifçe süzün. Fazla suyu gitsin.
- Mercimekler hala sıcakken, içine kimyonu ve tahini ekleyin. Çok iyi karıştırın. Blenderdan yardım alabilirsiniz. 🙂 Ama açıkçası çatalla bile püre kıvamına geliyor.
- Dövülmüş sarımsakları ekleyin. Yeterince sıvı olmadıysa, zeytinyağı ekleyerek yumuşak bir püre kıvamına getirin. Tam da bu noktada, karamelize soğanın kalan yağını kullanmak ekstra tat katacaktır.
- Servis tabağına alın, üzerini karamelize soğanla süsleyin.