Bir ay kadar önce alıp dolaba attığım Ricotta bozuldu endişesiyle döndüm tatilden. Haftalar önce net’te gördüğüm “Baked Ricotta” tarifini denemek için hala fırsatım var mı acaba diye korkuyordum. Neyse ki varmış. İçindeki koruyucu maddeler mi yoksa pastörüze olması, yoksa iyice kuru olması mı artık bilmiyorum, ama sonuç olarak taptaze duruyordu buzdolabında. Şimdi diyeceksiniz ki, “O kadar para veriverdiysen, olacağı budur. Evde yapıve’ Ricotta’nı”. (malum Ege tatili dönüşü, şive biraz kayıve’di idare ediverin gare) Canım, biliyorum, ama deniyorum.
bir kahvaltı için daha ne olsun?
Dolu dolu, güzel bir yemekten sonra, ağır bir tatlı olmuyor bazen. Daha hafif, daha küçük bir porsiyon gerekiyor. Şerbetli, çikolatalı, hamur işi bir tatlı yerine bu güzel bir alternatif olabilir. Ne tatlı, ne ekşi, hem tatlı hem ekşi.
Benim bizzat yemeğe ilk davet ettiğim arkadaşlarıma ilk pişirdiğim yemek bu olmuştu. Daha üniversite öğrencisiyken yapmıştım. Acemilik işte, sofraya getirir getirmez kestiğim için tabaklarımızda sulu sulu yemek zorunda kalmıştık. Tadı nefisti, ama görüntüsü biraz dağınık olmuştu. Siz siz olun, sofraya getirdiğiniz zaman, övgüleri kabul ederken önce üzerine kocaman bir artı çizin. Bırakın bütün buharı uçup gitsin. Ancak ondan sonra tabaklara servis yapın.
