Mercimek köftesi

Mercimek köftesi sever misiniz? Her evde sık sık ve bol bol yapılan bu enfes meze – yemek, benim sevdiğim karbonhidratlardan biri. Kendilerine, hem çay sofrasında, hem içki sofrasında, hatta hatta diyet listelerinde bile rastlamak mümkün. Güzel pek güzel, kötüsü de en kötü olanlardandır. Ben en güzelini, Yasemin’in elinden yedim. Hem de ılık ılık. Sonra onun tarifini aldım, hep de yaptım. Oğluş da bayılınca, eh yemek listeme girdi.

Utanmazca açıklıyorum ki, tarifi buraya yazmamdaki tek sebep, kaybetmemek için. Çünkü eminim pek çoğunuzda anneden, teyzeden gelen bir mercimek köftesi tarifi zaten vardır.

Kendimi valide sultana ihanet ediyormuş gibi hissediyorum. Bu KESİNLİKLE onun bir tarifi değil. Tam tersine, 70+ yaşında zorla tattırdığımız, her zaman burun bükerek, hiç tasvip etmeyerek baktığı, yemeği hep reddettiği bir şeydir bu. Ben de “sayesinde” veya “yüzüden” artık hangisini tercih ederseniz, neredeyse 30+ yaşımda ilk defa yemiştim.

Karbonhidratlar açısından oldukça sağlıklı bir “meze” (?) az evet çok az yağlı. O yüzden de diyet listelerine kolayca giriyor. Hem doyurucu, hem de tatmin edici. 😀

Dediğim gibi, evde Yasemin’in yazılı tarifini kaybetmemek için ekliyorum buraya. Hani şimdiye kadar denemeyen varsa da, buyurun, denenmiş, kesin, kolay, bir reçete. Ben ölçüleri çay fincanı veya CUP ölçüsü ile veriyorum. Ama siz istediğiniz bardak büyüklüğünü kullanabilirsiniz. Limonata, rakı, bira hatta hatta ice belli çay bardağı bile olur. Tabii zahmetine değecek bir miktar olsun bari.

Malzemeler

• 1 bardak kırmızı mercimek
• 1 bardak ince köftelik bulgur
• 3 bardak su
• 1 diş sarımsak dövülmüş
• 1 baş kuru soğan incecik doğranmış
• 1 tepeleme çorba kaşığı domates salçası
• 1 çay bardağı zeytinyağı
• 1 demet maydanoz incecik doğranmış (ne kadar ince o kadar güzel)
• 1/2 demet taze soğan incecik doğranmış
• 1 çay kaşığı kimyon
• 1-2 çay kaşığı tuz
• arzu ederseniz acı kırmızı biber

Öncelikle mercimeği çok iyi yıkıyoruz. Beyazı, suyu akıp gitsin. Sonra tencereye suyunu ekleyerek kapağını kapatarak pişiriyoruz. Kaynamaya başlayınca, kapağı aralamak lazım, çok pöfürdeyip etrafı kirletmesin.

Biz bu arada maydanoz, soğan vs. hazırlayabiliriz.

Mercimekler bütün suyunu çekince, sanki kaynayan lav gibi olacak, topçuklar oluşacak, üzerinde. İyice karıştırın, dibi tutmasın, hem de suyunu kontrol etmiş olursunuz. Karıştırınca sanki yeniden sulanıyormuş gibi oluyor çünkü. 😀 Neyse, nerede kalmıştık, suyu iyice azalıp pöt-pöt diye kaynayınca, üzerine bulguru ilave edip ateşten alıyoruz. Bekleyin, bulgur o kalan suyu da iyice çekecek.

Bu karışımın iyice ılınmasını bekleyeceğiz. Biz bu arada içini hazırlayalım.

Büyük bir tavaya zeytinyağını ekleyin, üzerine sarımsağı, soğanı kimyonu (kimyon yağda ısınınca esas yararı çıkan baharatlardan, o yüzden erken koymakta fayda var) kavuruyoruz. Soğan şeffaflaştığı zaman salçayı da ekliyoruz,  Baharatlarını (tuz ve arzuya göre kırmızı biber) ekleyip bunu da ılınmaya bırakıyoruz.

Mecimek elle karıştıracak kadar ılındığı zaman, yağlı karışımı mercimeğe ekleyip biraz karıştırıyoruz. Buna en son, artık iyice soğuduğu zaman incecik kıyılan maydanozu ve taze soğanı ekleyip biraz yoğuruyoruz. İşte bitti bu kadar.

Bundan sonrası, elimizi azıcık yağlayıp köfteler yapmak. Ben ılık ılık yemeyi de çok sevdim. Ama 3-4 gün buzdolabında kapalı bir kapta bozulmadan da bekleyebiliyor.

Afiyet şeker olsun!